Hoxe Sabela ensinounos un sombreiro que o seu avó trouxera de México cando, fai moitos anos, tivera que irse a aquelas terras. Tamén nos contou como era a escola no tempo da súa avoa e trouxo un velo. Daquela as mulleres tiñan que levar velo cubrindo a cabeza cando entraban na igrexa. Díxonos que nas escolas lle daban leite en po e pola tarde, pan con manteiga. Eran anos moi duros e houbera moita fame.
Raúl contounos o mérito que tivo o seu avó, pois aprendeu a ler, escribir, as contas e a falar noutro idioma el soíño.
O avó de Sabela P. navegou en barcos moi grandes polo norte de Europa. Nun deles había 31 cociñeiros.
As historias dos nosos avós constrúen a historia. Escoitádeos sempre.
Ningún comentario:
Publicar un comentario